Carnaval in Rio en de reis naar Chili

Hallo Lieve mensen,

Hoe is het daar in Nederland? Hier (op dit moment onderweg in een bus naar Valpariso (kustplaatsje in Chili dicht bij Santiago) gaat alles meer dan goed. De bus is erg ruim, heeft televisieschermen en mijn Deense vriend en ik hebben zelfs elektriciteit.. wat een luxe!

Het laatste verslag dat ik heb geschreven is alweer voordat de carnaval in Rio de Janeiro begon, dat lijkt echt een eeuwigheid geleden.. ik denk omdat ik zoveel gave dingen heb meegemaakt.

Zoals ik in het laatste verslag vertelde zijn Chinna (mijn Noorse vriend) en ik na het einde van het weekend uit het hostel in de slechte buurt van Rio weggegaan en zijn we weer terug gegaan naar het strand. Het was nog maar 4 nachtjes totdat de carnaval officieel zou beginnen, dus we hadden besloten om niet al te gek te doen en het mooi rustig aan te doen. Zo hebben we onder andere veel op het strand gelegen, gevoetbald en gechilled. Het hostel waar we in zaten was niet al te best. Om een voorbeeld te geven, 2 van de 4 dagen was er geen water in het hostel (volgens de receptionist kwam dat door dat er te veel toeristen gebruik maakten van het water tijdens de carnaval), verder viel de elektriciteit geregeld uit en was de Wi-Fi-verbinding verre van stabiel. Maar dit alles mocht de pret niet drukken, dus zijn we zoveel mogelijk buiten het hostel geweest en hebben we onder meer op het strand veel nieuwe mensen leren kennen.

Zo hebben we onder andere een groep Noorweegse jongens ontmoet, waar we mee zijn gaan bergbeklimmen (hiken). De berg lag aan de voet van het strand en was erg steil. Het grootste probleem was dat je eerst door een ‘ favella’ (sloppenwijk) moest om aan de hike te beginnen. We hadden ons laten vertellen dat het veel veiliger was om een motor-taxi te nemen, wat we dan ook gedaan hebben. Iedereen van ons 5 achterop een motor en crossend door de favella. Wat gaaf. Wel is het sneu om te zien wat een slecht bestaan die mensen in de sloppenwijken in Rio hebben. Echt alles ziet er oud en afdanst uit. Eenmaal door de sloppenwijk en halverwege de berg begon de echt hike. Het was steil, glibberig en zwaar, maar op drie kwart van de berg wist ik al dat deze hike de moeite waard zal zijn. We hadden uitzicht op de grootste sloppenwijk van Zuid-Amerika (zie foto). Deze wijk was echt immens groot. Het is heel raar, want de Braziliaanse overheid weet niet eens hoeveel mensen er in die sloppenwijk wonen. Ze schatten tussen de 80.000 en 200.000 mensen (wat naar mijn mening nogal een groot verschil is). Verder is in die favella de politie niet de baas. De politieagenten van Rio durven zich daar niet te begeven. Wel kon ik zien dat er een Mc Donalds was in de sloppenwijk, wat ik dan wel weer van moderniteit vind getuigen. Maar goed, we moesten de berg nog verder op klimmen om het beloofde uitzichtpunt te halen. Eenmaal boven op de berg kon je je ogen bijna niet geloven zo mooi. We hadden uitzicht op Ipanema en Copa Cabana Beach, uitzicht op Zee en zelfs uitzicht op bijna heel Rio (zie foto’s). Wat geweldig dat we het gehaald hadden. Maar een bergbeklimmen betekend ook dat je weer naar beneden moet. En dat was een stuk lastiger dan bergopwaarts, omdat wij 5 dachten dat we deze hike wel op onze teenslippers konden doen. Het koste veel moeite, kracht en schone kleren, maar uiteindelijk kwamen we weer aan in de favella. Daar moesten we wachten op een taxi naar beneden dus zijn we besloten tegen beter weten in de favella in te lopen en daar een ‘Acai’ te bestellen (wat een typisch Braziliaans tussendoortje is, het is een soort combinatie van bosbessenyoghurt, pitten en ijs en dat dan samengeperst), welke echt super lekker smaakte. We hebben zelfs nog even gesproken met wat locals uit de favella en iedereen was echt super aardig en vriendelijk.

Later ontmoete we meer nieuwe mensen, waaronder een meisje uit Singapore die een appartement had in Rio voor eerste instantie werk en later voor tijdens de carnaval. Zij nodigde Chinna en mij uit om gezellig bij haar thuis wat te drinken en samen te dineren. Al snel leerde we via haar heel wat lokale Brazilianen kennen. Deze vertelden ons alles over de carnaval, wat niet te doen, wat je niet mocht missen (erg handig). We hebben tot er met vrijdag vooral met deze groep opgetrokken en zijn onder andere nog naar een ‘all you can eat’ vleesrestaurant gegaan.

Woensdag zijn we naar een hele grote lokale ‘Chinatown’ gegaan waar je echt heel veel rotzooi kon kopen voor een extreem goedkope prijs. Ideaal om onze carnaval outfits te kopen dachten wij, en zo geschiedde.

Donderdags zijn we voor de 2e keer naar het Jezus-standbeeld geweest op de hoogste berg van Rio de Janeiro, omdat de eerste keer (einde groepstour) er zoveel wolken waren dat het onmogelijk was om het jezus standbeeld te zien. Deze keer hadden we geluk (nou ja geluk, het was elke dag eigenlijk goed weer) omdat de hemel strakblauw was en er geen wolkje in de lucht was. Dus we hadden een prachtig uitzicht over heel Rio (zie foto’s) en het Jezus-standbeeld was echt super goed te zien..wat een geweldige ervaring.

Vrijdag begon dan eindelijk de carnaval. Vrijdagochtend moesten we uitchecken uit het hostel en hebben we voet gezet richting Rio centrum waar het hart van de carnaval zich zal bevinden. De jongen uit Noorwegen had een half jaar geleden al een hotel geboekt. Een hotel tijdens de carnaval is echt veeeeelste duur, zeker voor mij als een backpacker. Maar omdat alle hostels vol waren en zelfs de hostels aardig aan de prijs waren vroeg Chinna mij of ik niet bij hem in dezelfde kamer wou voor een zacht prijsje. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.

Vrijdag in het begin van de middag kwamen we dan eindelijk aan in het hotel en het was echt super mooi. Alle mensen keken ons raar aan dat wij daar met backpack en totaal volgepakt binnen kwamen lopen, de bewaker vroeg ons zelfs of wij echt een reservering hadden (die we ook nog eens moesten laten zien voordat we naar binnen mochten). Eenmaal binnen zijn we gaan inchecken maar we konden pas laat in de kamer. Dus zijn we de buurt gaan verkennen en wat denk je.. natuurlijk overal was carnaval. Alle mensen verkleed als gekken, echt de raarste dingen. Ontzettend veel Braziliaanse kerels vinden het blijkbaar leuk om zich te verkleden als vrouw tijdens de carnaval (wat er echt grappig uitziet). Verder had eigenlijk iedereen zijn eigen thema bedankt en gedroeg zich dan ook naar dat thema. Nadat we konden inchecken zijn Chinna en ik ons snel gaan omkleden als Mario en Luigi (zie foto’s). Om onze landen een beetje te vertegenwoordigen tijdens de carnaval hadden we besloten om de vlaggen van ons land op onze wang te schilderen.

Het moment dat we uit de lift kwamen uit het hotel en we de receptie inliepen was echt te grappig. Iedereen begon te lachen, te schreeuwen en het ‘ Mario-liedje’ te zingen. Vanaf dat moment wisten we dat we nogal wat aandacht zouden trekken met deze pakken. En dat bleek ook, eigenlijk zijn we de eerste avond met meer mensen op de foto gegaan dan dat we gedanst en gedronken hebben. Maar het was echt geweldig.

Volgende dag zijn we naar een blok-party gegaan. Rio is opgedeeld aan allemaal straten die elkaar kruizen en daardoor heb je ontzettend veel blokken. Elk blok in Rio organiseert zijn eigen feest. Als je wil kun je in principe de hele carnaval elk moment van de dag een blok-party meemaken. Dat hebben we dan ook gedaan. Verkleed als bouwvakkers. Erg leuk, veel mensen gesproken, vooral veel andere backpackers wat ook echt super gaaf is. S’ avonds hadden we besloten om ons te verkleden als smurfen. We hadden een grote hoeveelheid bodypaint gekocht en zijn begonnen met onszelf te beschilderen. Aan het einde was de hele badkamer blauw, maar het was het waard (zie foto). Die avond was denk ik de mooiste avond van carnaval. We zijn naar de ‘ samba-dome’ gelopen, waar de grootste carnavalsoptocht van Rio de Janeiro plaats vond. We hebben geen kaarten kunnen bemachtigen, maar hebben alles wel van een afstandje kunnen zien. Wat maken die lui in Rio er een werk van. Echt waar het stelt niks voor met de grootste carnavalstochten in Nederland (sorry voor de mensen die ik hier mee beledig).

Zondags zijn we eerst onze roes gaan uitslapen (wat nogal lang duurde, we werden ongeveer 4 uur s’ middags wakker), daarna zijn we de badkamer gaan schoonmaken (wat echt een teringzooi was) en daarna zijn we gaan zwemmen op ons dakterras van het hostel en hebben we gebruikt gemaakt van het fitnesscentrums aldaar (wat een luxe). Na een goede douche hadden we besloten om wat mensen bij ons in het hotel uit te nodigen, wat te drinken, samen wat te eten en vervolgens zijn we naar het centrum van Lapa gegaan (wat het gekste gedeelte is tijdens carnaval.. meer dan 150.000 mensen op een plein zo groot als de dam in Amsterdam). Hier hebben we wederom een te gekke avond gehad. Wat opvalt tijdens de carnaval is dat iedereen zo gezellig is en het echte leven even vergeet. Heerlijk om daar deel van uit te mogen maken (al is mijn leven zo slecht nog niet :P).

De dagen daarna hebben we het wat rustiger aan gedaan. Mede omdat Chinna Dinsdags richting Noorwegen zou vertrekken. We zijn vooral lekker gaan rondlopen langs de stranden, nog een aantal carnavalsoptochten meegemaakt en hebben toen eindelijk weer wat gezonder gegeten (in plaats van hot dogs als ontbijt, middageten en avondeten).

Dinsdags heb ik gedag gezegd tegen mijn maatje Chinna, wat toch best moeilijk was. Je bouwt nogal een band op als je voor een maand samen reist. Maar goed mijn reis ging door en daarom ben ik direct ook weer naar een ander hostel in Rio gegaan, in plaats van de luxe van het hotel kwam ik direct weer in de echte backpackerswereld terecht.

Ik dacht dat ik wel kon lopen van het hotel naar het hostel, had de route op een blaadje uitgetekend, maar ik raakte natuurlijk verdwaald. Na ongeveer een uur rond gedwaald te hebben, meerdere mensen in mijn beste Portugees (mijn Portugees is echt heel benauwd) de weg te hebben gevraagd, toch maar besloten om een taxi te pakken richting het hostel. En wat bleek, ik was nog geen 300 meter van het hostel. Wat een grap.
Het hostel was erg klein, maar ik had daar wel vrede mee. Alles wat ik op dat moment nodig had was een bed en een douche om lekker uit te rusten. Ik wist dat ik vrijdagmorgen naar Santiago in Rio zou vliegen om daar mijn Deense vriend waar ik vanaf daar mee zou samen reizen weer te ontmoeten, dus had wel vrede met een beetje rust en wat minder mensen om me heen. Ow ja, ik had ook een wasmachine nodig, of een wasserette, maar overal in de buurt van het hostel en zelfs in het hostel was de wasmachine kapot.. erg vreemd. In eerste instantie dacht ik dat ik de enigste persoon was op een 13-persoons kamer. Toen ik eenmaal mijn tanden gepoetst had kwam er opeens een kerel binnen. Die totaal gebroken was van de lange tocht die hij had gelopen door Rio om het hostel te vinden. Deze Argentijnse jongen bleek een hele interessante gesprekspartner, dus toen hij mij vroeg een biertje te doen beneden aan de bar kon ik geen nee zeggen. De volgende dag was mijn laatste dag in Rio. Om toch nog wat nieuws te zien en een beetje sportief bezig te zijn ben ik samen met de Argentijnse jongen naar Flamengo en Botafoga beach geweest. Erg mooi, maar helaas regende het mijn laatste dag in Rio. Daarna zijn we naar de bekende trappen van Lapa gelopen in het centrum van Rio. Deze trap heeft een of andere kunstenaar helemaal aangekleed met wandtegels. Van elk land over de wereld schijnt er op zijn minst 1 tegeltje te zijn. Ik heb minsten 50 tegeltjes gevonden over Nederland. Ik denk dat wij als land redelijk bekend zijn onder de Braziliaanse bevolking. Daarna zijn we terug gelopen naar het hostel en hadden we er een wandeling van zo’n 15 km opzitten. Na 1 biertje te hebben gedronken ben ik in slaap gevallen en de volgende vroeg opgestaan om richting Rio de Janeiro airport te vertrekken.

Het was een lange dag, een transfer van een paar uur, 2 vluchten. Maar s’ avonds kwam ik dan eindelijk aan in Santiago (Chile). De paspoort controle duurde ongeveer 2 uur, zolang was de rij, maar dat mocht de pret wederom niet drukken. Na al dat wachten heb ik een taxi te genomen richting het hostel wat we geboekt hadden (Mijn Deense vriend en ik). Op het moment dat ik de taxi uit stapte kwam ik een Nederlandse jongen tegen die ik ook al in Buenos Aires had ontmoet. Eenmaal binnen was er nog een andere Nederlandse jongen, 2 Nederlandse meiden en een Canadees die ik al eerder had leren kennen. Erg leuk, gezellig bi gekletst (in het Nederlands, dus ik heb mijn Nederlands weer een beetje kunnen oefenen) en daarna zijn we met zijn allen naar een huisfeest geweest en hebben we er een gezellige avond van gemaakt. De dag erna zijn we naar een of ander groot winkelcentrum geweest, 8 verdiepingen en super modern. Toen zag ik pas dat Chili echt een ontwikkeld land is en ook aardig rijk. S ’avonds hebben we heerlijk gekookt en hebben we eigenlijk vrij weinig gedaan, lekker gerelaxt. Gisteren zijn Nicklas en ik Santiago gaan verkennen. We hadden in de lonely planet opgezocht wat we in ieder geval moesten zien. Na alle dingen te hebben gezien in het centrum, zijn we naar een berg gelopen. Deze zijn we opgeklommen en we hadden echt het beste uitzicht ever over Santiago. Wat een grote stad, had geen idee dat het zo groot was. Boven op de berg hebben de Chilenen geprobeerd Rio de Janeiro na te apen, en hebben ze een groot Maria beeld neergezet (in plaats van het Jezus-standbeeld). Wel geinig, maar niet te vergelijken met Rio, dat standbeeld was toch wel een keer zo groot. Gister avond wederom zelf gekookt, de hele avond met een cricketteam uit Engeland zitten praten over de grootste ontzin en daarna gaan slapen (omdat we allebei gesloopt waren van de lange wandeling en bergbeklimming die dag).
Vandaag opgestaan, nog een laatste museum in Santiago aangedaan en besloten dat we richting het strand van Chili wouden gaan (mede omdat mijn Deense vriend nog geen echt strand heeft gezien hier in Zuid-Amerika en ik het totaal niet vervelend vind om aan het strand te zijn). Hoe het strand van Chili is en wat wij hierna gaan doen zal ik jullie in het volgende verslag vertellen. We hebben louter goede verhalen gehoord over de dingen die we van plan zijn te gaan doen, dus ik kijk er erg naar uit.

Ik hoop dat ik zo de afgelopen 1.5 week ongeveer een beetje heb kunnen samenvatten. Inmiddels ben ik alweer 2 maanden onderweg. Ik heb het echt geweldig hier, zou dit echt voor geen goud willen missen. Topervaring tot nu toe. Maar natuurlijk mis ik Nederland en vooral Almelo ook wel. Maar goed naarmate de tijd verstrijkt hou je je daar niet meer zo mee bezig, ik heb bijvoorbeeld echt geen idee wat er in het Nederlandse nieuws is geweest de laatste tijd (voelt wel raar). Je hebt gewoon zo weinig tijd om dingen voor jezelf te doen omdat je zoveel mensen tegenkomt en met iedereen praatjes maakt voortdurend dat je niet eens naar het nieuws in Nederland of het voetbalnieuws zit te kijken en te lezen.

Nouja dit was mijn verslag voor deze keer. Ik hoorde dat niet iedereen wist dat ik ook elke keer foto’s toevoeg bij het verslag. Deze kun je bekijken door op foto’s links in het scherm te drukken. Het duurt soms alleen wel even voor dat de foto’s allemaal geüpload zijn na dat ik het verslag geüpload heb. Maar ik beloof, ik zal ze allemaal uploaden.
Groetjes daar in Nederland en tot de volgende keer!

Xx Roy